تقدیم به کسی که میداند گریه شبانه ام رفتن اوست آیدای خوب خودم که گهگاهی زودعصبی میشه. شبی از پشت یک تنهایی غمگینو بارانی. تورا با لهجه گلهای نیلوفر صدا کردم. با طراوت ماندن باغ قشنگ ارزوهایت دعا کردم. پس از یک جست وجوی نقره ای. در کوچه های ابی احساس. تو را از بین گلهایی که در تنهاییم رویید با حسرت جدا کردم. وتو در پاسخ ابیترین موج تنهایی دلم گفتی. دلم حیران و سرگردان چشمانیست رویای. ومن تنها برای دیدن زیبایی ان چشم. تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم. و این بود اخرین حرفت.

به دلهای گرفته هم سر بزنیم. ترجیح می دهم با کفش هایم در خیابان راه بروم و به خدا فکر کنم تا اینکه در مسجد بنشینم و به کفش هایم فکر کنم. وقتی که نیستی عکستو بغل بگیرم. روزی هزار بار واسه ی چشات بمیرم. وقتی که نیستی پای عشق تو بسوزم. در انتظارت چشمامو به در بدوزم. چه صادقانه خدارابه عشق سپردیم وحرف رانگفتیم. چه خودخواهانه خدارابه بازی سپردیم ودردرانگفتیم.

مرابه خانه زهرای مهربان ببرید. خطبه 227 - در معرفت الهی. نامه 68 نهج البلاغه - چهره واقعی دنیا. خويشتن دارى و عفت زينت فقر و شكرگزارى زينت غناست.

Blanche neige fait dυ χ aνec ѕeѕ nains. Le prince charmant briѕe leѕ coeυrѕ. La belle a trompé le clochard. Abonne-toi à mon blog! Mais je reviens ici.

چه صادقانه خدارابه عشق سپردیم وحرف رانگفتیم. چه خودخواهانه خدارابه بازی سپردیم ودردرانگفتیم. وقتی که نیستی عکستو بغل بگیرم. روزی هزار بار واسه ی چشات بمیرم. وقتی که نیستی پای عشق تو بسوزم. در انتظارت چشمامو به در بدوزم. نه محتاج صدای تازه ای هستم. که فرداها برایم معنی پوسیده ای دارد. که شاید این نگاه آخرت باشد. و چشمت را ببند حتی.